Adrenosterone is a steroid hormone with weak androgenic effect first isolated in 1936 from the adrenal cortex. Adrenosterone occurs in trace amounts in humans as well as most mammals and in larger amounts in fish, where it is a precursor to the primary androgen, 11-ketotestosterone. Adrenosterone has shown to be converted into 11-ketotestosterone in humans, which contributes to adrenosterone’s androgenic effects.
عملکرد اصلی آدرنوسترون این است که سطح کورتیزول را کاهش می دهد. کورتیزول کاتابولیک اصلی است (ماهیچه خواری) هورمون و همچنین باعث افزایش چربی می شود. کورتیزول و تستوسترون نیز در یک رابطه معکوس عمل می کنند, بنابراین سطوح بالای کورتیزول باعث کاهش تستوسترون می شود. آدرنوسترون به عنوان یک مهارکننده رقابتی عمل می کند, جلوگیری از اتصال کورتیزون به 11b-هیدروکسی استروئید دهیدروژناز ردوکتاز نوع I. با رقابت در گیرنده, کورتیزون از اتصال و تبدیل آن به کورتیزول از طریق آنزیم جلوگیری می کند. آدرنوسترون به طور طبیعی در بدن یافت می شود و توسط غدد فوق کلیوی ترشح می شود. بدن از آن به عنوان راهی برای کمک به تنظیم سطح کورتیزول استفاده می کند.